شب های روشن

+ شما اصلا هیچوقت....؟
- [سریع و قاطع] نه اصلا هیچوقت.

برسد خدمت جناب جوگندمی مجعد!

یک علیرضا خمسه اگر بود، امشب که نه، شاید تمام این شب های بی حوصلگی و سگ اخلاقی جور دیگری سر میشدند. الآنش نه ها... همان علیرضای خمسه ی فیلم های قدیمی ای که تلوزیون زمان های بی برنامگی اش پخش میکند؛ همان ها...که خمسه لبخند دراز و طولانی دارد و چشمان گرد و دماغ تیز و باریک؛

همان ها!

موهای کوتاه مجعدیش هم ...

من ضریح چشم هایت را زیارت کرده ام...

جاده فرسود چشم انتظارم...

دهه سوم اولین دهه ای می شود که دیگر ممیز شده ای، درک میکنی ورود به دوره جدید را.

تازه شروع میکنی به آنچه گذشتِ بیست تای قبلی. همه جا هم همین است. مثلا محرم. دهه ی سوم ش شور ندارد. روضه دارد و حضور. تازه سرعت گذر ده روز اول را میبینی و گیجِ گذشته و  گذار ده تای دوم میشوی! چشم انتظاری تا اربعین برسد، تا شاید، شاید، راه نایافته را پیدا کنی...گو پیدا کردی، که تازه گر مرد رهی میان خون باید رفت و باقی قضایا... 

شرح ایام نمیکنم. اما باید یادم بماند احوالات این ایام را... 

دهه ی سوم دقیقا و دقیقا همین مصراع عنوان است بدون ذره ای تسامح و پس و پیش و زیاد و کم!

تمام شد

و 

رفت!

پی نوشت: چه بدنویس شده ام.شور و طراوت م رفته. خدا نخواهد که تا اربعین را چهار دست و پا خودم را بکشانم. همان عیسی دمی کجاست ها... همان!!