دوست‌داشتن‌های من همیشه مثل همین قند‌های کوچیک و بی‌قواره بوده؛ شیرین و زودگذر. بعد فقط تلخی می‌مونه. هورتِ سر کشیدنش هم می‌شه همین نگاه‌هایی که شرمنده‌م می‌کنن. تلخی‌ش رو نمی‌فهمن. داغی و تلخی‌ش رو هیچوقت نمی‌فهمن.
دوست‌داشتن‌های من همیشه مثل همین قند‌های کوچیک و بی‌قواره بوده؛ شیرین و زودگذر. بعد فقط تلخی می‌مونه. هورتِ سر کشیدنش هم می‌شه همین نگاه‌هایی که شرمنده‌م می‌کنن. تلخی‌ش رو نمی‌فهمن. داغی و تلخی‌ش رو هیچوقت نمی‌فهمن.
