بود که قرعه ی دولت به کام ما افتد

شاعر، ظاهر زارم را که دید بوسه بارانم کرد.باید می رفت، اجازه گرفت که گفتم حافظ بخواند. عنوان را خواند. روی "بود" تاکید کرد که مثلا معنای موکد دارد و نمی شود که نشود! 

بعد رفتنش، همچنان با همان حال، شاید کمی درمانده تر، علامت سوالی به بیت اضافه می کنم و قدم زنان سو به مسجد که شاید نمازی از اول وقت گذشته... بخت برگشته...

پی نوشت:بعد همان خط اول به سرم میزند بنویسم زائر ظاهر زارم شد و...  یعنی آری! نوش جانت حضرت اجل! ببین ظاهر چرندیاتت موسیقی دارد یا نه!! شرمنده باش...