آمده از ناکجاها..

بازتاب سکوت دریاها

پرتوی از عروج رویاها

تو به تو رازی از جنون لبریز

پا به پای تمام لیلاها

آسمان را نظاره باید کرد

تا سحر...تا به گاه فرداها...

کشف راز نگاه او از دور

با به اما،اگر؛ به آیا ها...

سر به سجاده ی نگاهت ماند

پاک تر معبد معماها..

رو به تو...ذره ای سکوتم من

ای تو زیبا ترینِ نجواها..

دست از پا خطا نباید کرد

دست ما و نخیل خرماها...؟!