بی تو نفس کشیدنم عمر تباه کردن است

مگر اینکه تو به این کنج خانه نشستن، تلنبارِ هزار کارِ نکرده زیر بار زمان که کمرت را می‌شکند و باز هیچ‌کاری نکردن، با هیچ کس هیچ چیزی نگفتن و راضی شدن به همین روزی ده دقیقه‌ی تماس مادر که من هم دلم تنگ است اما باید بمانم، بگو از مادربزرگ چه خبر؟ و اگر پدر هم نزدیکش بود دو سه دقیقه صحبت و لبخند و بله ناهار خوب می‌خورم و شامم به راه است، بگویی زندگی کردن.